Tebliğname No : 5 - 2012/291788
MAHKEMESİ : Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/04/2008
NUMARASI : 2007/85 Esas, 2008/115 Karar
SUÇ : Rüşvet almak ve vermek

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükümlerin 13/11/2012 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır." düzenlemesi ile CMK’nın 237/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma talebinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
İddianamedeki dolaylı anlatıma göre sanık A. B.."ın ehliyetsiz araç kullanan O. Ö.. yerine Ö.. Ö.. adına ceza tutanağı düzenlediğinin belirtilmesi karşısında sanıklar hakkında sahtecilik fiillerinden zamanaşımı süresi içinde mahallinde yasal işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2012 tarihli, 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararına göre, hükümden sonra 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı anlaşıldığından, anılan Kanunun rüşvet suçu yönünden getirdiği düzenlemeler de gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık Ö.. Ö.. hakkında rüşvet vermek suçundan kurulan beraet, sanık A.. B.. hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
10/05/2006 tarihinde trafik polisi olan sanık A.. B..’ın tanık O. Ö..’ı sürücü belgesiz araç kullanırken durdurduğu, Oğuzhan’ın olay yerine ağabeyi sanık Ö.. Ö..’ı çağırdığı, Ahmet’in olay yerine gelen Özgühan’a Oğuzhan’ın ehliyetsiz araç kullanmasından dolayı mahkemeye çıkarılması gerektiğini ve hakkında cezai işlem uygulayacağını söylediği, ancak daha sonra her hangi bir talepte bulunmayan Özgühan"dan sürücü belgesini isteyip buna göre bu kişi hakkında ceza tutanağı düzenlediği ve sonrasında cep telefonu alacağını, kaç lira yardım yapabileceğini sorduğu, 300 TL yardım yapabileceğini belirten Özgühan’ın 12/05/2006 tarihinde ...İletişim Hiz. Tic. Ltd Şti"ne giderek sanık Ahmet"in gönderdiğini söyleyip annesi Y.. Ö.."a ait kredi kartından 300 TL çektirdiğinin anlaşılmasına göre Ahmet"in eyleminin TCK"nın 257/1. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı, TCK"nın 40/2. maddesi uyarınca sanık Özgühan"ın da özgü suç niteliğindeki görevi kötüye kullanma suçuna azmettiren veya yardım eden olarak sorumlu tutulması gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına ve oluşa uygun olmayan gerekçelerle yazılı şekilde sanık Özgühan"ın beraetine karar verilmesi suretiyle çelişki oluşturulması,
Sanık A.. B.."ın adli sicil kaydında gözüken Ağrı Ağır Ceza Mahkemesinin 29/05/2003 gün ve 2003/15-98 E/K sayılı ilamın tekerrüre esas olması nedeniyle hakkında TCK"nın 58/6-7. maddelerinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık A.. B.. hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, A.. B.."ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanık A.. B.. müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.