Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/6708 Esas 2017/9927 Karar Sayılı İlamı

... ...l Sağ. Hiz. ve Tıp Merkezi Ltd. Şti. (.... ... Tıp Merkezi) vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 19/07/2016 gün ve 2015/325-2016/413 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalı kurum ile sağlık hizmetleri alım sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereği kurum mensuplarına sunulan sağlık hizmet bedellerinin kuruma fatura edildiğini ve kurum tarafından gerekli incelemeler yapılıp varsa yapılması gereken kesinti miktarı düşüldükten sonra ödeme yapıldığını, ancak 2015 yılı Mart ayına ait fatura düzenlenmesi sonucunda kurumca 411.361,51 TL toplam hakediş tutarı çıkarılmasına rağmen kendilerine ait sağlık merkezine gelen hastaların sağlık hizmeti kapsamında olmadığından bahisle 151.956,73 TL kesinti yapılarak bu bedel düşüldükten sonra 259.404,78 TL ödeme yapılmasına karar verildiğini, yapılan kesintinin haksız olduğunu ileri sürerek 2015 yılı mart ayına ilişkin kesinti yapılması işlemi yönünden muarazanın giderilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş; hüküm davalı, tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı eldeki davayı 1.000,00 TL dava değeri göstererek açmış olup mahkemece davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş ve davalı lehine 500,00 TL vekalet ücretine hükmeTmiştir. Davalı ise 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini ileri sürerek, kararı temyiz etmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının bozulmasını talep ettiği miktar yönünden kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 20/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.