Firar suçundan sanık ...’nın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 66/1-a, 73 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kara Kuvvetleri Komutanlığı 1. Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 13/01/2015 tarihli ve 2014/334 Esas, 2015/4 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/12/2019 tarihli ve 94660652-105-34-9795-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/12/2019 tarih ve 2019/133383 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
“Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/03/2014 tarihli ve 2013/14-102 esas, 2014/128 sayılı kararında belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartları oluşmadığı halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi durumunda, kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği ve bozma kararının aleyhe sonuç doğuracağı nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamında yer alan sanığa ait adlî sicil kaydına göre, sanığın Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 17/03/2011 tarihli ve 2011/38 esas, 2011/71 sayılı kararı ile 24/01/2011 tarihinde işlenen hırsızlık suçundan mahkûmiyet kaydının bulunduğu ve bu kararın 10/02/2014 tarihinde kesinleştiği, henüz bu mahkûmiyet kaydının adlî sicil kaydından silinme koşulları oluşmadan iş bu yargılamaya konu suçun da 25/05/2014 tarihinde işlendiği cihetle, 5271 sayılı Kanun’un 231/6. maddesinde yer alan, “ Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için; a) Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması...” şeklindeki hükme nazaran, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği” gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Kara Kuvvetleri Komutanlığı 1. Ordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 13/01/2015 tarihli ve 2014/334 Esas, 2015/4 Karar sayılı kararının CMK’nin 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nin 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 19/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.