MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile hafta tatil ücreti, Cumartesi çalışma ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ücretinin 1.300,00 TL iken hiçbir sebep bildirmeksizin ücretinin 1.000,00 TL’ye indirildiğini, çalışma koşullarının hiçbir sebep yokken değiştirildiğini, davacıya işten ayrılması için baskı yapıldığını, davacının işe başladığında emekli olduğundan sigortasının yapılmadığını ve işveren tarafından.... primlerinin yatırılmadığını, bu primlerin yatırılmadığını davacının farkına varmadığını, tüm bu sebeplerle davacının iş akdini zorunlu olarak sonlandırıldığını ileri sürerek kıdem tazminatı ile Cumartesi çalışma ücreti, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 01.03.2012 tarihinden sonra 13 gün boyunca mazeretsiz olarak işe gelmediğini, davacı hakkında devamsızlık tutanakları tutulduğunu, davacının işyerini habersiz ve izinsiz terk ettiği için davalı şirket tarafından iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının eksik ödenmiş maaşı olduğuna ve ücret alacağı bulunduğuna ilişkin iddialarının gerçeğe aykırı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işyerinde uzun süreden beri çalışan davacının, hiçbir haklı neden olmaksızın ve haklarını ortadan kaldıracak şekilde işten ayrıldığı ididasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, işyerinde kendisine yapılan baskı nedeniyle haklı nedenle iş akdini feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacının kıdem tazminatı, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücretleri hüküm altına alınmış, diğer istemlerin ise reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada verilen ara dinlenmesinin süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta tüm tanık beyanlarından hafta içi ara dinlenmesinin toplamda 1,5 saat olduğu anlaşılmakla, fazla çalışma süresi hesabında ara dinlenmesinin 1,5 saat yerine 1 saat olarak düşülmesi hatalıdır.
3- Taraflar arasında vekalet ücreti noktasında da uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, hafta tatili ücreti isteminin reddine rağmen vekil ile temsil edilen davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.