Elektrik hırsızlığı suçundan sanık ..."ın 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 491/ilk ve 522/1. maddesi gereğince 2 hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Bakırköy 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2008 tarihli ve 2006/610 esas, 2008/132 sayılı kararının, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19/12/2011 tarihli ve 2010/6480 esas, 2011/41902 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan yeniden değerlendirme talebi üzerine, yapılan uyarlama yargılaması sonunda, sanığın 765 sayılı Kanun"un 491/ilk, 522/1, 59 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 4. maddeleri uyarınca 600,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi gereğince ertelenmesine ilişkin Bakırköy 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/03/2013 tarihli ve 2006/610 esas, 2008/132 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair mercii Bakırköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/11/2014 tarihli ve 2014/1374 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 29/11/2019 gün ve 94660652-105-34-16323-2019- Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/12/2019 gün ve 2019/122193 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, mahkemesince sanığın yokluğunda yapılan uyarlama yargılaması sonunda yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verildiği, anılan karara yönelik kurum vekili tarafından yapılan itirazın da merciince reddine karar verildiği anlaşılmakta ise de;
1- 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun’un geçici 2/2. maddesinde "Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisi...hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi hâlinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar." şeklinde yer alan düzenleme nazara alınarak, benzer bir uyuşmazlıkta Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 20/01/2015 tarihli ve 2014/33699 esas, 2015/205 sayılı kararında da belirtildiği üzere sanığa bilirkişi tarafından normal tarifeye göre hesaplanacak olan cezasız kaçak kullanım bedelini ödeyerek şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesinde,
2-Sanığa usulüne uygun şekilde duruşma günü tebliğ edilmeden, yokluğunda yargılamanın sonlandırılmasında,
isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Duruşmalı yapılmasına karar verilen uyarlama yargılamasında, sanığa usulüne uygun şekilde duruşma günü tebliğ edilmeden, yokluğunda yapılan yargılama ile mahkumiyet kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı,
2- 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkra hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, kurum zararının giderilmesi halinde öncelikle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekeceğinden, kurum zararı normal tarifeye göre vergili ve cezasız olarak bilirkişiye hesaplattırılıp, bilirkişi tarafından belirlenen zararı gidermesi halinde, 6352 sayılı Yasa"nın geçici 2/2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair hükümlüye bildirimde bulunulması, ödeme için makul bir süre verilip, sonucuna göre hükümlünün hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden mahkumiyet kararı verildiği nazara alınarak itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (BAKIRKÖY) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 26.11.2014 tarihli ve 2014/1374 D. İş sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.