Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Takip dosyasının incelenmesinden borçlunun Garanti Bankası E.i ve Y.m  S.ğı Vakfı"ndan almış olduğu maaşı üzerine haciz konulduğu, borçlunun icra mahkemesine başvurarak maaşındaki bu haczin kaldırılmasını istediği anlaşılmıştır.
506 Sayılı Kanunun geçici 20. maddesi kapsamında kurulan sandıklar, 09.03.1983 gün ve 1983/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıkça belirtildiği gibi, Sosyal Sigortalar Kurumu, Bağ-Kur ve T.C. Emekli Sandığı gibi sosyal güvenlik kuruluşlarındandır. Geçici 20. madde kapsamındaki sandıklar; bağlı bulundukları kuruluşların personeli ile ilgili olarak, 506 Sayılı Kanunun sistematiği içinde Sosyal Sigortalar Kurumunun yüklendiği görevleri ve sağladıkları hakları yerine getirmek üzere kuruldukları için sosyal güvenlik hukukunun temel ilkelerinin bu sandıklar için de geçerli olduğunun kabulü gerekir. Bu nedenle 506 Sayılı Kanunun geçici 20. madde kapsamında kurulan sandıklarca bağlanan aylıkların 5510 Sayılı Yasanın 93/1. maddesi uyarınca haczi mümkün değildir.
Ancak 506 Sayılı Kanunun 128. maddesi uyarınca kurulmuş olan sandıklardan alınan maaşların ise haczi mümkündür. Bu durumda ise uygulanması gereken, İİK. nun 83.maddesi hükmü uyarınca borçluya sözü edilen yardım sandığı vakfından bağlanan iradın, borçlunun ve ailesinin geçinmeleri için icra müdürlüğünce lüzumlu olarak takdir edilen miktar tenzil edildikten sonra kalan bölümü haczedilebilir. Bu miktar 1/4"den az olamaz.
Mahkemece Garanti Bankası E. ve Y  SVı Gl M,e yazılan yazıya verilen 21.02.2011 tarihli cevapta da anılan vakfın 506 Sayılı Kanunun geçici 20. maddesi kapsamında kurulmuş bir sosyal güvenlik kuruluşu olduğu bildirilmiştir. Borçlunun ayrıca Sosyal Güvenlik Kurumundan başka bir emekli maaşı da aldığı tespit edilemediğinden mahkemece  haczedilmezlik şikayetinin kabulü yerine reddine karar verilmesi isabetsizdir.  
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 16/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.