Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayetçi borçlu tarafından icra mahkemesine sunulan dilekçede Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü’nden alınan  emekli maaşı üzerine konulan haczin kaldırılması ve yapılan kesintilerin iadesi isteminde bulunulmuş, mahkemece haczin kaldırılmasına ve kesintilerin iadesine karar verilmiştir.
Borçlunun Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü’nden aldığı emekli maaşına konulan haczin kaldırılması doğru ise de, icra mahkemesince, sadece şikayet tarihinden sonrasına ait kesintilerin iadesine karar verilebileceğinden, bu tarihten önceki kesintilerin geri alınması istemi, genel mahkemede açılacak istirdat davasının konusunu oluşturduğundan ayrıca bunların iadesine de hükmolunması isabetsizdir.
Kabule göre de, emekli maaşının tamamına konulan haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, ¼’ü dışındaki haczin kaldırılmasına karar verilmesi isabetsiz ise de bu durum temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 12.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.