MAHKEMESİ : . İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, cezai şart tazminatı ile eğitim masraflarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı banka davalı işçinin ........."da eğitim gördüğünü ve mecburi hizmet süresi bitmeden istifa ederek ayrıldığını ileri sürerek, eğitim gideri ve cezai şart alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, cezai şartın denklik ve karşılıklılık ilkesine uygun olması gerektiğini, savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, "yeniden yargılama yapılarak, yargıtay bozma ilamında belirtilen hususlar ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilmiş olup; aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur" gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece; davanın cezai şart yönünden kısmen kabulüne, eğitim gideri yönünden reddine dair verilen kararın taraflar avukatlarınca temyizi üzerine Dairemizin 12.05.2015 tarih ve.............. Esas.............. Karar sayılı BOZMA ilamı ile bozulması üzerine, bozma ilamına uyularak cezai şart isteminin reddine karar verilmesi yerinde ise de eğitim gideri yönünden bozma ilamında belirtilen araştırma yapılmamıştır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, eğitim giderlerinin nasıl hesaplanacağı noktasında toplanmaktadır.

Somut olayda, davalının, banka tarafından eğitime tabi tutulduğu ve 12.07.2010 günlü sözleşme ve taahhütname uyarınca bankada 3 yıl mecburi hizmet görmeyi ve eğitim gideri karşılığını ödemeyi taahhüt ettiği anlaşılmaktadır.
Davacı eğitim programını başarı ile tamamlamış ancak 3 yıllık süre dolmadan haklı bir neden olmaksızın işyerinden ayrılmıştır. Bu sebeple çalıştığı süre ile orantılı olarak eğitim giderlerinden davalı sorumludur.
İşçiye işverence verilen eğitim, işçinin iş yerinde mal ve hizmet üretimine katkı sağlanması sebebiyle işveren yararına olmakla birlikte, verilen eğitim sayesinde işçi daha nitelikli hale gelmekte ve ileride daha kolay iş bulabilmektedir. Bu nedenle işçiye masrafları işverence karşılanmak üzere verilen eğitim karşılığında, işçinin belli bir süre çalışmasının kararlaştırılması mümkündür. İşçinin de verilen eğitim karşılığında işverene belli bir süre iş görmesi işverene olan sadakat borcu kapsamında değerlendirilmelidir. Bununla birlikte verilen eğitimin karşılığında yükümlenilen çalışma süresinin de eğitimin türü ve masrafları ile uyumlu olması gerekir. Buna karşın, işçiye 4857 Sayılı İş Kanunun 78.ve devamı maddeleri hükümlerine göre iş sağlığı ve güvenliği önlemleri kapsamında verilmesi gereken eğitimlere ait giderlerin işçiden talebi mümkün görülmemelidir.
İşçiye verilen eğitimin karşılığında işverence yapılan masraflar salt işçi bazında yazılı delille ispatlanmalıdır. İşverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenir. İşçiye verilen eğitim ile ilgili olduğu belirlenmeyen giderlerden işçinin sorumlu olduğu düşünülemez. Yine işçi tarafından karşılanmış olan eğitim giderleri bu kapsamında dışında kalır.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında; işverenin toplu olarak verdiği eğitimler sebebiyle yapmış olduğu giderlerin işçi başına düşen tutarı, aynı dönemde eğitim alan işçi sayısına bölünmek suretiyle belirlenmesi gerekir. Eğitime ilişkin tüm belge ve bilgiler getirtilip sonucuna göre eğitim gideri hesaplanmalıdır.
3- Ayrıca davada cezai şart yanında eğitim gideri de talep edilmiş olmasına rağmen hüküm fıkrasında davacının cezai şart isteminin reddine karar verilmekle yetinilmesi de hatalıdır.
4-Davacı Bankanın 4063 sayılı Yasa"nın 11. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.