Tebliğname No : 11 - 2012/240799
MAHKEMESİ : Ünye Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/12/2010
NUMARASI : 2009/135 Esas, 2010/295 Karar
SUÇ : Zimmet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklardan Refik"in H.. B..nde tahsildar, Saliye"nin emlak müdürlüğünde görevli memur, Selahittin, İsa ve Abdullah"ın şoför, Birol"un ise 2006 yılından itibaren teknisyen kadrosuna geçmesine karşın fiilen şoför olarak görev yaptıkları, sanıkların kendilerine teslim edildikten sonra satmış oldukları yüzlük koçan halindeki otobüs bilet bedellerini hiç ya da zamanında idarenin hesabına yatırmayarak atılı zimmet suçunu işledikleri, bu kapsamda sanık Abdullah"ın kendisine tevdi edilen biletlerin satışını yaparak toplamda 7950 lira tahsil ettiği halde, bu paraları 4-20 ay gibi bir süre zimmetinde tutup, daha sonra şikayet ve soruşturma olmadan teslim ettiği, sanık Selahittin"in, kendisine tevdi edilen biletlerin satışını yaparak toplamda 1400 lira tahsil ettiği halde, 600 lirasını 9 ay zimmetinde tutup geç teslim ettiği, 800 lirasını ise Kurumda soruşturma başlayınca 10/09/2007 tarihinde ödediği, sanık İsa"nın kendisine tevdi edilen biletlerin satışını yaparak toplamda 550 lira tahsil ettiği halde, 150 lirayı 10 ay gibi bir süre sonra bakiye kısmı ise idari soruşturma başladıktan sonra 10/09/2007 tarihinde 600 lira olarak yatırdığı, sanık Birol"un da kendisine tevdi edilen biletlerin satışını yaparak toplamda 700 lira tahsil ettiği ve bu paraları Belediyede tahsildarlık yapan şüpheli Refik’e hiç teslim etmediği halde bu paranın yatırılmış gibi gösterildiği, sanık Refik’in de görevinin kapsamı dikkate alındığında diğer sanıklar Selahittin, Birol, Abdullah ve İsa ile birlikte eylem ve irade birliği içinde hareket edip bilerek zimmet suçunu gizlemek amacıyla defter ve kayıtlarda oynama yaparak paraların süresinde yatırıldığı intibaını oluşturacak biçimde hileli davranışlarda bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmakla,
Sanıklar Refik, Selahittin, Birol ve İsa hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kamu görevlisi olan sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede resmi belgede sahtecilik suçundan açılmış bir dava olmadığı gibi, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun hükümleri uyarınca bu suç nedeniyle yetkili merciden alınan bir soruşturma izni de bulunmadığı gözetilmeden, CMK"nın 225 ve 223/8. maddelerine aykırı olarak yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanık Saliye hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın fiilen de olsa bilet satışı yaptığı ya da satılan biletlerin bedellerini tahsil edip bunları kuruma intikal ettirmediğine ilişkin somut delil bulunmadığı gibi, katılan Belediye tarafından düzenlenen 30/06/2008 tarihli yazı içeriğine göre de zimmet eylemini gerçekleştirdiği iddia olunan sanıklar üzerinde kontrol ve denetim yetkisi olmadığı da gözetilmeden beraeti yerine yazılı şekilde yanılgılı değerlendirmeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
Sanık Refik hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın diğer sanıklar Birol, İsa, Selahittin ve Abdullah ile birlikte dayanışma içerisinde hareket ederek nitelikli zimmet suçunu işlediği anlaşılmakla, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın cezasında TCK"nın 43. maddesi uyarınca arttırım yapılırken 8 yıl 16 ay 15 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucu yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Kullanma zimmeti şeklindeki eylemlerde nema miktarı hesaplattırılarak iştirak ettiği bu miktarlar ile temellük zimmetlerindeki mal edinilen miktarların toplamının suç tarihi itibari ile ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alınarak değerinin az olup olmadığı dikkate alınıp sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 249/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Zimmete konu miktar ödenip etkin pişmanlık söz konusu olduğu halde sanık hakkında TCK"nın 248. maddesinin uygulanmaması,
Sanıklar Birol ve İsa hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların cezasında TCK"nın 43. maddesi uyarınca arttırım yapılırken 8 yıl 16 ay 15 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucu yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Sanıklardan Birol"un 700 lira temellük zimmeti yanında kullanma zimmetine bağlı nema miktarı, İsa"nın ise 400 lira temellük zimmeti ve kullanma zimmetine bağlı nema tutarı üzerinden suç tarihi itibari ile ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alındığında bu değerlerin az olup olmadığı ve sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 249/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Sanık Abdullah hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın kullanma zimmetine konu nema miktarı belirlenip suç tarihi itibari ile ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alındığında değerinin az olup olmadığı ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 249/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Zimmete konu miktar ödendiği halde sanık hakkında etkin pişmanlığa ilişkin TCK"nın 248. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar ve sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.