Geceleyin hırsızlığa teşebbüs suçundan suça sürüklenen çocuklar ... ve ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 143, 35 ve 31/3. maddeleri uyarınca 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının aynı Kanun’un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ve 1 yıl denetim süresine tâbi tutulmalarına dair İstanbul 5. Çocuk Mahkemesinin 17/02/2015 tarihli ve 2014/107 esas, 2015/105 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/07/2019 gün ve 94660652-105-34-6466-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/08/2019 gün ve 2019/81245 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Her ne kadar anılan kararı müteakip, suça sürüklenen çocuk ...’ın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle, İstanbul 5. Çocuk Mahkemesinin 03/05/2018 tarihli ve 2017/637 esas, 2018/223 sayılı kararı ile erteli cezasının aynen infazına karar verilmiş ise de, ertelemeye ilişkin mahkûmiyet kararının kanun yararına bozulması durumunda aynen infaz kararı hükümsüz kalacağından anılan karar kanun yararına bozma incelemesine konu edilmeksizin yapılan incelemede,
Suça sürüklenen çocukların suç tarihi itibari ile hapis cezasına mahkûmiyetlerinin bulunmadığı cihetle, 5237 sayılı Kanun"un 50/3. maddesinde yer alan “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki düzenleme gereğince, kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suça sürüklenen çocuklar ... ve... hakkında hırsızlık suçundan verilen 17.02.2015 tarihli ve 2014/107 E. - 2015/105 K. sayılı mahkûmiyet hükümleri ile ilgili olarak kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine, Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 15.11.2018 tarihli ve 2018/8106 E. - 2018/16003 K. sayılı ilamı ile kanun yararına bozma isteminin reddine karar verildiği anlaşılmakla; aynı suça sürüklenen çocuklar hakkında yeniden yapılan kanun yararına bozma isteminin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.