Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h maddesi gereğince 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/09/2017 tarihli ve 2017/249 esas, 2017/570 sayılı kararının Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 28/11/2017 tarihli ve 2017/145 esas, 2017/162 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi sonucu kesinleşmesini müteakip, hükümlünün yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 06/11/2018 tarihli ve 2017/249 esas, 2017/570 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 13/12/2018 tarihli ve 2018/1197 değişik iş sayılı kararı ile hükümlü ve hükümlü müdafiinin yargılamanın yenilenmesi taleplerinin reddine ilişkin Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/01/2019 tarihli ve 2017/249 esas, 2017/570 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 08/02/2019 tarihli ve 2019/83 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24/06/2019 gün ve 94660652-105-01-7208-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/07/2019 gün ve 2019/68238 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle âdil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ilk yargılamada görev alan hâkim ..."ün yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair kararlarda da görev almış olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılamanın yenilenmesi yolu, ancak sınırlı hallerde kabul edilmiş olağanüstü bir kanun yoludur. 5271 sayılı CMK’nın 311 ile 323. maddelerinde düzenlenmiştir. Yargılamanın yenilenmesi istemi, ilk hükmü veren mahkemeye sunulur (CMK’nın 318/1. maddesi). Bu mahkeme, öncelikle istemin kabul edilebilir olup olmadığını inceleyerek bir karar verir. Bu inceleme dosya üzerinden yapılır. CMK"nın 23/3. maddesine göre yargılamanın yenilenmesi halinde, yargılamada görevli hakim, aynı işte görev alamaz. Bu halde hakim, uyuşmazlık hakkında daha önceden görüşünü bildirmiştir. Yargılama süresince görüşünü bildirmiş olan bir hakimin, yargılamanın yenilenmesi aşamasında görev yapması, hakimin tarafsızlığı ilkesi ile bağdaşmaz. Yargılamanın yenilenmesi talebinin kabul edilebilir olup olmadığına ilişkin kararın, aynı mahkemece, fakat asıl kararı veren hakim dışındaki hakim tarafından verilmesi gerekir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; Ceyhan 4. Asliye Mahkemesinin 26.09.2017 tarihli ve 2017/249 E. - 2017/570 K. sayılı hükmünü veren hakimin ... (...) olduğu, sanık ...’nın istinaf başvurusu üzerine istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi ile hükmün kesinleştiği; bilahare hükümlünün yargılamanın yenilenmesine ilişkin isteminin, aynı mahkemenin 06.11.2018 tarihli ve 2017/249 E. - 2017/570 K. sayılı kararı ile reddine karar verildiği, ret kararı veren mahkeme hakiminin de ... (...) olduğu, bu ek kararın cezaevinde bulunan hükümlüye 09.11.2018 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine hükümlünün 13.11.2018 tarihli dilekçesi ile talebin reddine ilişkin karara yönelik itirazda bulunduğu, akabinde itiraz mercii olan Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 13.12.2018 tarihli ve 2018/1197 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği; sonrasında hükümlü ve hükümlü vasisinin yargılamanın yenilenmesine ilişkin istemde bulundukları ve bu istemlerinin de Ceyhan 4. Asliye Mahkemesinin 16.01.2019 tarihli ve 2017/249 E. - 2017/570 K. sayılı kararı ile reddine karar verildiği, ret kararı veren mahkeme hakiminin yine ... (...) olduğu, bu ek kararın cezaevinde bulunan hükümlüye 18.01.2019 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine hükümlünün 21.01.2019 tarihli dilekçesi ile talebin reddine ilişkin karara yönelik itirazda bulunduğu, akabinde itiraz mercii olan Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 08.02.2019 tarihli ve 2019/83 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır ki, asıl kararı veren hakim...’ün, yargılamanın yenilenmesi istemlerinin reddine de karar vermesi CMK’nın 23/3. maddesine aykırılık oluşturmaktadır. Bu nedenle yargılamanın yenilenmesi istemlerinin reddine dair kararların ortadan kaldırılmasına ve taleplerin kabulüne karar verilmesi gerekirken, itirazın reddine dair kararlar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (CEYHAN) Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 13.12.2018 tarihli ve 2018/1197 D. İş sayılı karar ile 08.02.2019 tarihli ve 2019/83 D. İş sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.