MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında Yargıtay bozma ilamından önce verilen, Beyoğlu 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 13.10.2009 tarih ve 2008/210 E, 2009/310 K sayılı kararında sonuç olarak 1 yıl hapis ve 400 TL adli para cezasına hükmedilmesi nedeniyle sanığın kazanılmış hakkı korunarak verilen temyize konu mahkumiyet hükmünde, 1 yıl hapis cezasının yanısıra 400,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ve sanığın gözaltında geçirdiği sürenin TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; gerekçeli karar başlığında suç adının “Bilişim Sistemlerinin Kullanılması Suretiyle Hırsızlık” yerine, “Bilişim Sistemleri Banka veya Kredi Kurumlarının Araç Olarak Kullanılması Suretiyle Dolandırıcılık,” olarak yazılması ile cezayı aleyhe değiştirmeme ilkesi gereğince uygulama yapılırken, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK"nun 307/son maddesinin yazılması sonuca etkili olmayan ve mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiştir.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.