MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen 10/02/2016 tarihli hükmün sanığın adresine 08.03.2016 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak bu tarihte sanığın cezaevinde olması nedeniyle yapılan tebliğin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 06/04/2016 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılanın 12.11.2005 tarihli beyanında, 11.11.2005 sabah saat 08.00 da iş yerine geldiğinde jeneratörün olmadığını gördüğünü ancak birisi almıştır diye düşündüğünü, 12.11.2005 günü sabah polis arayarak üç kişinin yakalandığını, birinin suçunu itiraf ederek jeneratörü çaldığını söylemesi üzerine jeneratörün çalınması olayını bu şekilde öğrendiğini belirtmesi, sanığın da henüz ihbar olmadan jeneratörün nereden çalındığını söylediğini savunması karşısında; yakınanın müracaatı olmadan suça konu eşyayı aldığı yeri göstererek soruşturma aşamasında tam iadeyi sağlayan sanık hakkında etkin pişmanlık nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı BOZULMASINA, 23.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.