Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
 Takip dayanağı ilamda  1.734.600.000.-TL. alacağın 25.01.2001 tarihinden itibaren “ticari reeskont” faizi ile birlikte ödenmesine  karar verilmiştir.Bu durumda ilamda hüküm altına alınan asıl alacak için 3095 sayılı yasanın 4489 sayılı yasa ile değişik 2. maddesi uyarınca T.C. Merkez Bankasının avans faiz oranlarına,ilamdaki sair alacaklar için ise aynı kanunun 1. maddesinde  belirtilen, Merkez Bankasının, kısa vadeli işlemlerde öngördüğü  iskonto faiz  oranlarına faiz hesaplanmalıdır. Borçlu tarafından İcra Mahkemesine sunulan itiraz dilekçesinde talep edilen faiz oranı ve işlemiş faiz miktarına itiraz edildiği halde, mahkemece takip dayanağı ilamda asıl alacak için faiz başlangıç tarihi olarak belirlenen 25.01.2001  tarihinden, takip tarihine kadar ki dönem için 3095 Sayılı Kanunun 2/2.maddesinde öngörülen avanslarla ilgili ticari işlerdeki temerrüt faiz oranlarının, sair alacaklar için ise karar tarihi 15.03.2004 tarihinden takip tarihine kadar aynı kanunun 1. maddesinde  belirtilen,  iskonto faiz  oranlarının Merkez Bankasından sorulup, tespit edildikten sonra gerektiğinde bilirkişi incelesi yaptırılarak Yargıtay denetimine imkan verecek şekilde işlemiş faizin hesaplanıp borçlunun işlemiş faize itirazı hakkında bir karar verilmesi gerekirken,eksik inceleme ile ve yazılı gerekçe ile istemin reddi isabetsizdir.
 SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, 21.02.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.