MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, manevi tazminat ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 09.02.2009 tarihinde davalı şirkette yazılım uzmanı olarak çalışmaya başladığını, 02.07.2012 tarih ve 21938 yevmiye no.lu noter ihtarnamesi ile hak ettiği ücretlerin ödenmemesi sebebiyle iş akdini haklı nedenlerle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanununun 25/2-g bendine uygun olarak yöneticilerinden izin almaksızın ve bilgi vermeksizin ardı ardına 3 iş- günü işine gelmediğinin tespit edildiğinden ve ihtarname ile kendisine tanınan süre içerisinde yeterli savunma yapmadığından feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde 09.02.2009-02.07.2012 tarihleri arasında çalıştığı, davacı tarafça fazla mesai ve hafta tatilleri ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle haklı nedenle iş akdinin feshedildiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti taleplerinin kabulüne, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının manevi tazminat talebinin reddine ilişkin gerekçe oluşturulmaması hatalıdır.
3- Davacının fazla mesai ücreti talebine ilişkin olarak bilirkişinin ilk raporda yaptığı maddi hatayı ek raporda düzelttiği, ancak mahkemece ek rapordaki bu maddi hata düzeltilmesi hususunun dikkate alınmadan ilk rapordaki hesaplanan miktarın hüküm altına alınması hatalıdır.
4- Hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.