MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçu bakımından infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin soruşturma aşamasındaki ifadesinde, olay günü saat 01.30 sıralarında uyuduğunu, uyurken saat 04.30 sıralarında evin içinden bir ses duyması üzerine uyandığını ancak evde olumsuz bir durum ile karşılaşmaması üzerine tekrar uyuduğunu, saat 07.30 sıralarında kalktığında ise ikametinde hırsızlığın gerçekleştiğini anladığını beyan ettiğinin ve suç tarihinde UYAP"tan alınan çizelgeye göre, yaz saati uygulaması da dikkate alındığında gece vaktinin saat 05.25’te sona erdiğinin anlaşılması karşısında; kuşkudan sanık yararlanır ilkesi gereğince, gece vakti işlenip işlenmediği sabit olmayan hırsızlık ve konut dokunulmazlığı suçunun gündüzleyin işlendiğinin kabulü gerektiği düşünülmeden, yazılı biçimde uygulama yapılarak sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 143.maddesi ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan ise aynı Kanunun 116/4. maddesinin uygulanmasıyla fazla cezaya hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.