Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK. nun 68/son maddesi gereğince alacaklının itirazın kaldırılması talebinin esasa ilişkin nedenlerle kabulü halinde borçlunun tazminatla sorumlu tutulması mümkündür.
Somut olayda, alacaklı vekili tarafından faturaya dayalı olarak genel haciz yolu ile ilamsız icra takibine geçildiği, borçluya örnek 7 nolu ödeme emri tebliği üzerine adı geçenin yasal sürede icra dairesine verdiği dilekçe ile borcun 6.000,00-YTL. lık kısmını ödediğini,  11.008,23-YTL. lık kısmının ise henüz vadesinin gelmediğini ileri sürerek borca itiraz ettiği anlaşılmıştır. Buna göre borçlunun borcun 11.008,23YTL.lık kısmına yönelik itirazı muacceliyete ilişkin olup, anılan itiraz borcun esasına yönelik olmadığından bu kısım yönünden alacaklı yararına tazminata hükmedilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 04.12.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.