Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlulara gönderilen 09.05.2007 tarihli ödeme emrinde 8.506,84 YTL işlemiş faiz talep edilmiş ve takipten sonra işleyecek faiz oranı ise %75 olarak gösterilmiştir. Borçluların işlemiş faiz tutarına ve takipten sonra işleyecek faiz oranına itirazından sonra, alacaklı vekili icra mahkemesindeki ilk duruşma sırasında itirazın yasaya uygun olduğunu açıklayarak yeniden düzenlenen ödeme emrinin borçlulara gönderildiğini ifade etmiştir. Borçlular vekilinin sonradan gönderilen ödeme emrindeki işlemiş faiz miktarı ve oranına karşı çıkmadığı tespit edildiği için mahkemece davanın konusu kalmadığı gerekçe gösterilmiş ve karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
Ancak, borçlunun itirazı alacaklı tarafın kabulü nedeniyle esasa ilişkin nedenlerle sonuçlandırılmış olup, bu kabulün icra dosyasındaki taleple gerçekleştiği görülmektedir.
O halde, davanın konusu kalmamakla beraber, İİK"nun 169-a/6.maddesindeki koşul oluştuğu için alacaklının kabul ettiği ve yeniden gönderilen ödeme emrindeki miktar ile itiraza konu ödeme emrinde yazılı olan faiz arasındaki farkı üzerinden borçlular yararına tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 03.12.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.