MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 18.08.2008-22.05.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışırken ücretlerin geç ödenmesi nedeniyle haklı nedenle iş sözleşmesini feshettiğini, ancak davalının kıdem tazminatı ödemediğini iddia ederek kıdem tazminatının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının gerçek fesih iradesinin ücretlerin geç ödenmesi nedeniyle haklı fesih olmayıp başka işyerinde çalışmak olduğu, bunun yasal hakkın kötüye kullanılması olduğu ve davacının kıdem tazminatına hak kazanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, işyerinde ücret ödemelerinin her ayın 5. günü yapılması gerekirken 2012 yılı ortalarından itibaren gecikmelerle ödendiği, 2013 yılı Ocak ayından itibaren 6 gün ile 16 gün arasında değişecek şekilde gecikmeli ödemelerin yapıldığı, sadece aylık ücretiyle geçinen işçinin ücretinin bu şekilde aksatılarak ödenmesinin ekonomik sıkıntılara neden olmasının kaçınılmaz olduğu, bu nedenle davacının iş sözleşmesini haklı olarak sonlandırdığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Türk Medeni Kanunu’nun 2. maddesi uyarınca “herkes, haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır. Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz.” Objektif iyiniyet olarak da tanımlanan ve dürüstlük kuralını düzenleyen madde, bütün hakların kullanılmasında dürüstlük kuralı çerçevesinde hareket edileceğini ve bir kimsenin başkasını zararlandırmak ya da güç duruma sokmak amacıyla haklarını kötüye kullanılmasını yasanın korumayacağını belirtmiştir. Bu nedenle iş ilişkisinde de fesih hakkını kullanan tarafın bu kurala dikkat etmesi gerekir. Kaldı ki 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun fesih hakkını düzenleyen 435. maddesinde bu kuraldan açıkça söz etmektedir.
Diğer taraftan 4857 sayılı İş Kanunu’nun 23. Maddesinde açıkça “Süresi belirli olan veya olmayan sürekli iş sözleşmesi ile bir işverenin işine girmiş olan işçinin, sözleşme süresinin bitmesinden önce yahut bildirim süresine uymaksızın işini bırakıp başka bir işverenin işine girer ve bu nedenle iş sözleşmesini feshederse doğrudan, yeni işverenin de bazı koşullarda işçi ile birlikte sorumlu olacağı” açıkça düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta davacı işçi yasal koşullara sahip olmasına rağmen, önce 17.05.2013 tarihinde iş bulmuş ve 30.05.2013 tarihinde iş başı yapılması konusunda anlaşmış, daha sonra ise iş sözleşmesini ücretlerin geç ödenmesi gerekçesi ile feshetmiştir. Davacı işçi Medeni Kanunu’nun 2. Maddesi ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 23. Maddesi düzenlemesi karşısında fesih hakkını dürüstlük kuralına uygun kullanmamıştır. Davacının iş akdini yeni bir iş bulup, iş sözleşmesi imzalaması üzerine sona erdirdiği açıktır. Hakkın kötüye kullanımını hukuk korumamalıdır. Bu nedenle davacının kıdem tazminatı isteğinin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.