MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Davacı, kısa çalışma ödeneğinden yapılan ödemenin kısmen istirdatı istenilen mablağ kadar borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
Bursa 2. İş Mahkemesi"nin 2010/533 E, 2012/312 K sayılı karar ile dava kabul edilmiştir. Davalının temyiz itirazlarının incelenmesi üzerine karar, Yüksek Yargıtay 22. Hukuk Dairesi"nin 26.09.2013 tarihli 2012/26319 E, 2013/19854 K sayılı ilamı ile "...Davanın iş mahkemesi yerine genel görevli mahkemelerde görülmesi gerektiği..." gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkeme bozma ilamına uyarak davanın görev nedeniyle reddine karar vermiştir.
Bursa 6. Asliye Hukuk Mahkemesi 2014/32 E, 2015/281 K sayılı kararı davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası 2797 sayılı Yargıtay Yasası"nın 6644 sayılı Yasa ile değişik 60. maddesi uyarınca oluşturulan Yargıtay Hukuk İşBölümü İncelem Kurulu"nun 01.12.2015 tarih ve 2015/23225 E, K:2015/26427 K sayılı kararı ile temyiz incelemesi yapılması için Dairemize gönderilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun aldığı Yargıtay İş Bölümüne İlişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararda Dairemizin ihtisas alanı " İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku" temel görevi ise "İş Hukuku" olarak belirlenmiştir.
Bu iş bölümüne göre Dairemiz İş Mahkemeleri ya da Asliye Hukuk Mahkemelerinin İş Mahkemesi sıfatı ile verdiği kararların temyiz incelemesi ile görevli olduğu, HİİK. nun kararı ile Dairemize gönderilen dava dosyasında ise karar Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verildiğinden kararın temyiz incelemesi görevi Dairemize ait değilsede, 2797 Sayılı Yargıtay Yasası"nın 6644 Sayılı Yasa ile değişik 60. Maddesi uyarınca oluşturulan Yargıtay Hukuk İşbölümü İnceleme Kurulu"nun kararlan kesin olup. temyiz incelemesi zorunlu olarak Dairemiz tarafından yapılması gerektiğinden, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 19/01/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.