MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki ihraç kararının iptali davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında yapılan 25.05.1989 tarihli anlaşma ile müvekkilinin oturduğu gecekonduyu davalıya devrettiğini, karşılığında da bedelsiz olarak daire tahsisi yapılmasının kararlaştırıldığını, ancak daha sonra alınan kararla bedelsiz üye olan müvekkilinin üyeliğinin bedelli üyeliğe çevrildiğini ve aidat borcunu ödemediğinden bahisle kooperatiften ihracına karar verildiğini, müvekkilinin aidat ödeme yükümlüğü bulunmadığını, ihraç kararının usulsüz olduğunu ileri sürerek, yönetim kurulunun 26.03.2001 tarihli ihraç kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyizi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 18.10.2004 tarih ve 811 E., 9911 K. sayılı ilamıyla, davalı kooperatif tarafından ihraç kararının ve ihraca esas ihtarnamelerin kooperatif ortaklık defterinde bildirilen adrese tebliğ edilmesi gerektiği, davacının kooperatifin ihraç edildiğini, 30.06.2002 tarihli genel kurulda öğrendiği, buna göre de davanın süresinde açıldığının kabulü ile işin esasına girilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair karar, davacı vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 02.04.2009 tarih ve 2007/3520 E., 2009/4024 K. sayılı ilamıyla, davacıdan aidat tahsil edilmediğinin, 1989 yılı ve sonrasındaki genel kurullara çağırılıp çağrılmadığının, sözleşme imzalayan diğer 23 gecekondu sakininden aidat alınıp alınmadığının, bu sakinlere ilişkin uygulamanın, gecekondu sakinlerinin açmış oldukları davalardan feragat edip etmediklerinin, davacı ve diğer gecekondu sakinlerinin terk eylemi nedeniyle davalı kooperatifin nemalanıp nemalanmadığının, davacının fiilen karşı edimi bulunup bulunmadığının, yükleniciler ile davalı kooperatifin yaptığı sözleşmelerin, gecekonduların bulunduğu taşınmazın malikinin kim olduğunun, 01.03.1999 tarihli ihraç kararının, davacı hakkında başka ihraç kararları olup olmadığının araştırılıp değerlendirilmesi, sonucuna göre TMK"nın 2. maddesi de nazara alınarak ortaklığa kabul edilen davacıdan dosyadaki kayıt ve bilgilere göre yaklaşık 10 yıl boyunca aidat istenmemesi, tüm genel kurullara çağrılması, davalı kooperatif ve üyelerine külfet yüklemeden anılan sözleşme uyarınca gecekondu sakinlerine daire verilmesinin kararlaştırılmış olması nedeniyle, peşin bedelli üyeliğe ilişkin genel kurul kararı bulunmasa
dahi davacının peşin bedelli üye olduğunun kabulü sonucuna ulaşılabileceği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairemiz"in 2012/6222 E, 2013/822 K sayılı ilamıyla, davacının 25.05.1989 tarihli yönetim kurulu kararı ve aynı tarihli sözleşme ile davalı kooperatif lehine gecekondusunu terkederek, karşılığında bir daire karşılığı olarak ortak kabul edildiği, 1998 yılına kadar davacıdan aidat istenmediği, 1994 yılından itibaren genel kurula çağrıldığının anlaşıldığı, genel kurulca önceden ya da sonradan açıkça alınan bir karar ile anılan sözleşme benimsenmemiş olsa bile, 25.05.1989 tarihli sözleşme ile 1998 yılı arasında davacıdan inşaat finansmanı için aidat istenilmemiş olup, davacının davalı kooperatifçe zımmen peşin bedelli üyeliğe kabul edildiği ve sadece genel yönetim ve altyapı giderlerinden sorumlu olduğu sonucuna varılması gerektiği, peşin bedelli üyeliğe ilişkin genel kurul kararı bulunmasa dahi bu tür üyeliğe icazet verildiğinin kabulü ile ihraç kararına dayanak 11.12.2000 ve 17.01.2001 tarihli ihtarnamelerde istenen bedelin inşaat finansman gideri olduğu ve gerçek borcu yansıtmadığı ve genel giderlere dayalı olarak varsa bir borcun ödenmemesi halinde usulünce yasal porsedür uygulanarak davacının daha sonra ihracının mümkün olduğu da gözetilerek, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuş mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, bozma ilamındaki gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.