Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 158/1-f-son ve 52/2. maddeleri gereğince 3 yıl hapis ve 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 29/11/2018 tarihli ve 2016/90 esas, 2018/450 sayılı kararının istinaf edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, sanığın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2019 tarihli ve 2016/90 esas, 2018/450 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/11/2019 tarihli ve 2019/1654 değişik iş sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 14/07/2020 gün ve 94660652-105-45-8885-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/08/2020 gün ve 2020-71612 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda mahkûmiyet hükmünü veren heyeti oluşturan hakimler (120619) Salih Pehlivanoğlu, (198915) Esra Özdemir ve (199056) Tuğşad Buğra Kıyak"ın yargılamanın yenilenmesi talebini değerlendiremeyeceği cihetle itirazın bu nedenle kabulü gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü hakkında verilen Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinin 29/11/2018 tarihli ve 2016/90 esas, 2018/450 sayılı mahkûmiyet hükmünde görev alan hakimler ...., (198915) ... ve (199056) ...."ın yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine ilişkin aynı mahkemenin 7/11/2019 tarihli ve 2016/90 esas, 2018/450 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin kararına da katılmış oldukları anlaşılmakla; adı geçen hâkimlerin, dava ile ilgili yargılama yaparak ulaştığı kanaatini ilk hükümle dosyaya yansıtmış olması nedeniyle yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığı yönünden yapılan değerlendirmede önceki kanaatinden etkilenebileceği dikkate alınarak, farklı hâkimler tarafından istem hakkında karar verilmesi gerekeceğinden, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/11/2019 tarihli ve 2019/1654 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.