Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı ve borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1)Borçlunun temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından genel haciz yoluyla ilamsız icra takibine başlandığı, örnek 7 numaralı ödeme emrinin tebliği üzerine borçlunun yasal sürede icra dairesine verdiği dilekçe ile takip dayanağı belge altındaki imzaya itiraz ettiği, alacaklının ise itirazın kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu anlaşılmıştır.
Alacaklı dilekçesinde her ne kadar talebini itirazın kaldırılması olarak nitelemiş ise de icra mahkemesince başvurunun İİK. nun 68/a maddesi kapsamında itirazın geçici kaldırılması olarak tavsifi gerekir.
Buna göre, mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda belge altındaki imzanın borçlunun eli ürünü olduğu belirlendiğine ve dayanak belge İİK.nun 68/a maddesindeki belgeden olduğuna göre İİK.nun 68/a maddesi gereğince itirazın muvakkaten kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde itirazın kaldırılması yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
2) Alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesinde:
İİK.nun 68/a-son maddesinde itirazın muvakkaten kaldırılması talebinin kabulü halinde alacaklının talebi üzerine borçlunun %40 tazminata mahkum edileceği düzenlenmiş olup anılan maddede tazminat için kötü niyet şartı öngörülmemiştir. Bu nedenle itirazın kaldırılmasına karar verildiği halde alacaklı yararına tazminata hükmedilmemesi doğru değildir.
SONUÇ : Tarafların temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (1).maddede yazılı nedenlerle borçlu, (2).maddede yazılı nedenlerle alacaklı yararına İİK. 366 ve HUMK.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.