MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A)Sanık ... hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan, sanık ... hakkında “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında 2008 takvim yılında kurulan hükümde TCK"nin 43. maddesi hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, 2007 takvim yılına ilişkin cezayı artırıcı, her iki takvim yılına ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,

B)Sanıklar ... ve ... hakkında “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1. Sanık ... hakkında “2007 ve 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçlarından açılan kamu davasında; sanığın sahte fatura düzenlemediğini ve düzenlenmesine iştirak etmediğini savunması, suça konu faturalardaki imza ve yazıların sanığın eli ürünü olmadığının belirlenmesi karşısında; sanığın savunmasının aksine, kuşkuyu aşan kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, diğer sanık ...’nin başkaca bir delil ile desteklenmeyen soyut beyanına dayanılarak, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
2. Sanık ... hakkında “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından açılan kamu davasında; sanığın ilgi ve irtibatı tespit edilen 24.11.2008 ve 06.11.2008 tarihli faturaların herhangi bir vergisel işlemde kullanılmadığının anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK"nin 207/1. maddesinde tanımlanan özel belgede sahtecilik suçu kapsamında kalacağı, ancak belge aslının ele geçirilemediği dikkate alındığında bu suçun da unsurları itibarıyla oluşmayacağı gözetilmeden, sanığın suça konu diğer faturaları sahte olarak düzenlediği veya düzenlenmesine iştirak ettiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde gösterilip tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
3.Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.