Uyuşturucu madde ticareti yapma - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/1628 Esas 2016/312 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2015/1628 E.  ,  2016/312 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma: Sanıklar ... ve ... hakkında
2- Kullanmak için uyuşturcu madde bulundurma: Sanık ... hakkında
Hükümler : 1-Mahkûmiyet:Sanıklar ... ve ... hakkında
2-Denetimli serbestlik kararı: Sanık ... hakkında

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
A- Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen denetimli serbestlik kararının incelenmesi;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 esas ve 2012/101 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazlarla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu sanıkla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında uyuşturucu madde suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesi;
Ele geçen kenevir tohumlarının uyuşturucu madde ihtiva etmediğinin Adli Tıp Kurumu raporu ile sabit olması ve kendilerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanıkların savunmalarının aksine maddi bulgularla desteklenmeyen telefon görüşmeleri ve sanık ... aleyhine kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... beyanı dışında, kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığından beraatları yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre;
1-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanıkların bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi ve Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2-Hükmolunan adli para cezası ile yargılama giderlerinin, 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulunun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanıklar ve müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA,
25.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.