MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde uluslararası tır şoförü olarak çalışırken iş sözleşmesinin emekli olması üzerine sona erdiğini ancak bir kısım haklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"ini ileri sürüp davacının tüm haklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı şirkette belirsiz süreli iş akdi ile çalışırken 21.4.2009 tarihinde emeklilik nedeniyle iş akdini fesh ettiği, fesih nedenine göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca yıllık izin alacağı ve bayram genel tatil alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hesaplanırken 2 günlük ücret üzerinden hesap yapılmış olup davalı bu hesaba itiraz edip bir kısım bordrolarda tatil çalışmaları için tahakkuk olduğunu ve bunların dikkate alınmasını gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, bordrolardaki tahakkukların dikkate alınmaması hatalıdır.
3- Davacının toplam talep ettiği ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinden yapılan takdiri indirim dışında, red edilen kısım mevcut olup bu miktar için vekil ile temsil edilen davalı lehine vekalet üretine hükmedilmemesi hatalıdır.
4- Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2007/30158 E, 2008/28418 K.). O halde, izin ücreti için uygulanması gereken faiz, yasal faiz olmalıdır.
Mahkemece yıllık izin ücreti alacağı için yasal faiz yerine mevduat faizine hükmedilmesi isabetsizdir.
5- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

.