MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, hafta tatil ücreti, fazla mesai ücreti, izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde biletçi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, bir kısım aylık ücret, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatili ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"ini öne sürüp davacının haksız yere işe gelmediğini iş sözleşmesinin İş Kanunun 25/ll(g) maddesi gereği fesh edildiğini, tazminata hak kazanmadığı gibi diğer istemlerinde de haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde 6 yıllık çalışmasının bulunması nedeniyle tazminatlarını almadan işten ayrılmasının hayatın olağan akışına aykırı bulunduğu gibi davacı tanıklarının görgüye dayalı anlatımlarımda davalı kooperatif başkanı tarafından işten kovulduğunu beyan etmeleri, davalı tarafından tutulan devamsız tutanaklarının her zaman düzenlenmesinin mümkün bulunması, diğer yandan işten çıkış bildirgesinde işakdinin sona erme nedeni olarak davacının ahlak ve iyiniyet kurallarına aykırı davranışının gösterilmek suretiyle tenakuza düşülmesi nedeniyle işakdinin davalı işveren tarafından haksız fesh edildiği buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, ayrıca davacının yıllık izin, hafta tatili, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatili ücreti alacakları ve ara dinlenme yapmayıp fazla çalışma yaptığından fazla çalışma ücreti alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karar verilmiştir.

D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günlük yaz döneminde günde 11,5 saat çalıştığı, kış döneminde ise 8 saat 45 dakika çalıştığı ve Mahkemece tanık beyanlarına göre davacının ara dinlenme yapmadığı kabul edilmiş ise de davacının yaptığı işi, çalışma düzeni ve tanık beyanlarının değerlendirilmesi sonucu ara dinlenme yaptığının kabulü gerekir. Yazılı gerekçe ile ara dinleme süresinin dikkate alınmaması hatalıdır. Ara dinlenme yaz dönemi için günlük 1,5 saat, kış dönemi için günlük 1 saat düşülmelidir.
3- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, ayrı bir bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.