MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkiline ait araca davalının sevk ve idaresindeki aracın 18/03/2011 tarihinde çarpması neticesinde maddi hasar meydana geldiğini, müvekkilinin delil tespiti yaptırdığını, hasar bedeli, değer kaybı ve araç mahrumiyeti zararı bulunduğunu ileri sürerek şimdilik 9.061,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kazada müvekkilinin bir kusuru bulunmadığını, talep edilen tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 23.10.2013 tarih 2013/13556 Esas 2013/14165 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş, bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 16.12.2015 tarih 2015/16225 Esas 2015/14427 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 9.450,00 TL maddi tazminatın olay tarihi 18/03/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
a-Yerel mahkemenin bozmaya uyarak 8.500,00 TL kısmi hasar bedeli, 450,00 TL araç yoksunluğu bedeli olmak üzere toplam 8.950,00 TL tazminatın kabulüne dair verdiği 12.06.2015 tarih ve 2014/75 Esas 2015/173 sayılı karar, Dairemizin 16.12.2015 gün ve 2015/16225-14427 E-K sayılı ilamı ile sadece araç yoksunluğu bedeli yönünden bozulmuş, hasar bedeli yününden davalı tarafın temyiz talebi reddedilerek 8.500,00 TL hasar bedeli mahkemenin uyma kararıyla kesinleşmiş bulunmaktadır. Davacı taraf, dava dilekçesinde bildirmediği araç yoksunluğu zararını 18.05.2016 tarihli mahkeme ara kararı uyarınca sunduğu dilekçesiyle günlüğü 30,00 TL"den 87 gün karşılığı 2.610,00 TL araç yoksunluğu bedeli talep etmiş, harcını da dava dilekçesinde talep ettiği 9.061,00 TL hasar bedeli tazminatının kesinleşen 8.500,00 TL"lik kısmından arta kalan 561,00 TL"lik kısmını düşerek 2.049,00 TL üzerinden yatırmıştır. Bu durumda, davacı taraf, 18.05.2016 tarihli mahkeme ara kararı uyarınca sunduğu dilekçesiyle hasar bedeli tazminatının kesinleşen 8.500,00 TL dışındaki 561,00 TL"lik kısmından feragat etmiş, ayrıca 2.610,00 TL araç yoksunluğu bedeli talep etmiş bulunmaktadır. O halde; mahkemece, bozma kararına uyulmakla kesinleşen 8.500,00 TL hasar bedeli tazminatı yönünden karar verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi gerekirken 9.000,00 TL hasar bedeli tazminatına hükmedilmiş olması doğru değildir.
b-Mahkeme kararında günlüğü 30,00 TL"den 15 gün karşılığı 450,00 TL araç yoksunluğu tazminatına hükmedilmiş olmasına karşın kabul edilmeyen 2.160,00 TL"lik (araç yoksunluğu) kısmı ile feragat edilen 561,00 TL hasar bedeli olmak üzere toplam reddi gereken 2.721,00 TL üzerinden HMK. Hükümlerine göre yargılama giderleri oranlaması (paylaştırması) yapılmaması ve ayrıca davalı lehine reddedilen kısım üzerinden avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması da doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 28/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.