MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ortak yere el atmanın önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; ... İli ... İlçesi ... Mahallesi ... adada kayıtlı ...-...-... numaralı parseller üzerine kurulu Yenimartıköy sitesinin 380 numaralı parsel üzerinde 5 adet konutun ön cephesine projede belirtilen yaya ve araç trafiğine uygun yol yapılması gerekirken kooperatif döneminde sadece küçük bir yürüme yolu yapılarak kalan yerlerin ortak alan şeklinde atıl olarak bırakıldığını ileri sürerek, ... sitesi ... parselde bulunan 11 konut arasındaki ortak alanda site yönetim planına aykırı olarak yapılan hukuk ihlallerinin ortadan kaldırılmak suretiyle yolun yaya ve araç trafiğine uygun hale getirilerek sitelerinin belediye onaylı yerleşim projesinde belirtildiği şekilde ana yola bağlanmasını dava etmiş; mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgeler ile özellikle tapu kayıtlarının incelenmesinden; dava konusu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve davanın bu parsellerin yöneticilerine karşı açıldığı, Kat Mülkiyeti Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Kanununun 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca, sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşıldığından; uyuşmazlığa Kat Mülkiyeti Kanununun değil, genel hükümlerin uygulanması, görevin de buna göre tespiti gerekir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisna olup, özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler, asliye hukuk mahkemesinde görüleceğinden, mahkemece, genel hükümlere göre davanın asliye hukuk mahkemesinin görevine girdiği gerekçesi ile görev yönünden dava dilekçesinin reddine karar verilmesi yerine, işin esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.