Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayetçi vekilinin ihalenin feshi istemi ile İcra Mahkemesine başvurduğu daha sonra 02.12.2005 tarihli duruşmaya gelen şikayetçi A. E.’nin kimlik tesbiti yapılmış imzalı beyanı  ile davadan feragat ettiği anlaşılmıştır. Davadan feragat geniş kapsamlı bir beyan olup, HUMK.nun 95/1.maddesi gereğince kati bir hükmün hukuki neticelerini doğurur. Feragatın geçerliliği karşı tarafın muvaffakatına bağlı değildir. Feragat beyanı, etkisini, onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile gösterir. Bu durumda İcra mahkemesince ihalenin feshi isteminin feragat nedeniyle reddedilerek, 4949 sayılı Kanunla değişik İcra ve İflas Kanunu’nun 134. maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesine göre işin esasına girilmeden ihalenin feshi talebinin reddi halinde davacı aleyhine para cezasına hükmedilemeyeceğinden şikayetçinin ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına mahkum edilmemesi gerekirken ,feragatın gözardı edilip ihalenin feshi isteminin esasının incelenerek müşteki aleyhine ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına hükmedilmesi isabetsiz ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Adana 3. İcra Mahkemesi’nin 25.01.2006 tarih ve 656-45 sayılı kararının hüküm bölümünün para cezasına ilişkin 2. fıkrasının tamamının silinerek karar metninden çıkartılmasına, Mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekliyle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 2.05.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.