MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ... Telekom’a ait rögar kapağının yerinden çıkarılıp çalındığının ihbarı üzerine olay yerine giden kolluk görevlilerinin, kesintisiz takip olmadan sanıkları yakaladığı olayda, eylemin tamamlandığına ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (2) nolu bozma görüşüne, sanık ...’ın savunmasında geçen, at arabasından inip kaçan iki şahsın kimlik bilgilerinin belli olmadığı ve yapılacak araştırma sonucu tespitinin de mümkün olmadığı nazara alınarak tebliğnamediki (1) nolu bozma görüşüne iştirak olunmamış, sanık ...’ın tekerrüre esas alınan Aksaray 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/410 esas sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilam sebebiyle uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Katılan ... Telekom’a ait rögar kapağının yerinden çıkarılıp çalındığı olayda, ihbar üzerine olay yerine giden kolluk görevlilerinin, üstünde arkası dönük ve eşgallerini göremedikleri 3 şahsı farkederek durdurmak istediği, 2 şahsın at arabasından atlayarak yaya olarak kaçtığı, arazide yapılan araştırmada sanık ...’in yerde yüzüstü yatarken görülüp yakalandığı, alınan adli rapora göre sanık ...’in 140 promil alkollü olduğu, at arabası ile yakalanan sanık ...’ın, aşamalarda alışveriş yapmak için markete girdiğini, çıktığında at arabasında 2 şahıs gördüğünü, şahısların, onları , gidecekleri yere bırakmasını istediğini, birlikte yol alırken polisin durdurduğunu, rögar kapağını, önceden toplamış olduğu hurdaların arasına kimin koyduğunu bilmediğini, sanık ...’i de tanımadığını ve at arabasına binen şahıslardan olmadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında olay yerini gören herhangi bir güvenlik kamerasının da olmadığı birlikte değerlendirildiğinde , sanık ...’in tüm aşamalarda üzerlerine atılı suçu kabul etmemesi, karşısında; atılı suçu işlediğine dair, hukuka uygun, her türlü kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık ...’in atılı suçtan beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun anılan ilamından sonraki dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında, suça konu rögar kapağının suç tarihi itibariyle değeri tespit edilerek sanık ... hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve müdafiileri ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 06/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.