MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılardan ... - İzafeten ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 05/11/2010 tarihinde emeklilik nedeniyle iş akdinin feshedildiğini, sürekli davalı Kurumda çalışmasına rağmen değişik firmalardan sigortalı gösterildiğini, son olarak ..."de sigortalı olarak gösterildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ...., davacının 1 yıldan az süre ile çalıştığından kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretine hak kazanmadığını, fazla mesai yapılmadığını, hafta sonları çalışılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Kurum, kurum ile davacı arasında işçi işveren ilişkisinin bulunmadığını, davacıyı çalıştıran şirketlerin işçi alacaklarından bizzat sorumlu olduğunu, alacakların da zamanaşımına uğradığını, davacının alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, ihale ile sözleşmeye dayalı olarak hizmeti gören alt işverenler değişse bile davacının buradaki çalışmasının sürekli ve kesintisiz olduğu kayden işverenlerin değiştiği, davacının çalışma süresinden asıl işveren ile son alt işverenin müşterek ve müteselsilen sorumlu oldukları, aradaki diğer yüklenici firmaların kendi çalıştırdıkları dönemle sorumlu olduğu ancak davada taraf olmayan diğer alt işverenler arasında işyeri devri olduğu, davcının emeklilik nedeni ile işten ayrıldığı, buna göre 1475 sayılı yasanın 14. maddesi gereğince emeklilik nedeni ile işten ayrılan davacıya kıdem tazminatının ödenmesi gerektiği gerekçesiyle, kıdem tazminatının kabulüne, fazla mesai ücretinin kısmen kabulüne, yıllık izin ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ..."nın aşağıdaki bent kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığın harçtan sorumlu tutulması hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderlerine ilişkin 8 inci ve 11 inci paragraflarının tamamen çıkartılarak, yerlerine;
“Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Hükmedilen miktar üzerinden Harçlar Kanunu uyarınca peşin alınan 238,34 TL harcın mahsubu ile bakiye 579,19 TL harcının davalı Şirketten tahsili ile hazineye irat kaydına,
Davacının yaptığı harçlar hariç toplam 408,88 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacının yaptığı toplam 238,34 TL harç masrafının davalı Şirketten tahsili ile davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına,
Dair, davacı vekilinin yüzüne karşı davalı ... vekilinin ve davalı Şirket vekilinin yokluğunda, tebliğden itibaren 8 gün içinde ilgili Yargıtay Dairesi"nde temyiz yolu açık olmak üzere verilen karar, açıkça okunup, usulen anlatıldı.06/06/2014" paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.