MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile asgari geçim indirimi alacağı, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı Talebinin Özeti:
Davacı vekili, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile asgari geçim indirimi, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, izin ücreti alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, iş akdinin davacının devamsızlığı nedeniyle haklı olarak feshedildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiş, yapılan temyiz incelemesi sonucunda Dairemizce bozulmuştur. Bozma ilamında özetle;
"1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece fazla mesai ücreti talebi ücret bordrolarının imzalı olması nedeni ile reddedilmişse de; yapılan incelemede her bordroda fazla mesai tahakkuku bulunmadığı tespit edilmiştir. Fazla mesai ücreti hesabı tahakkuk bulunan aylar dışlanmak sureti ile bilirkişi tarafından yapılmıştır. Mahkemece bu hesap raporu değerlendirmeye tabi tutularak fazla mesai ücreti hükme bağlanmalıdır.
3- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 20 günlük ücretli izin hakkına sahip olduğu belirtilmekle hesaplama yapılmış, 97,33 TL bulunmuştur. Mahkeme ise hüküm kısmında yıllık izin ücretini 373,33 TL olarak hükme bağlamıştır. Yıllık izin ücreti yönünden bilirkişi raporunun hesabı denetlenememiştir.
4- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının asgari geçim indirimi ödemelerinin 2013 yılı ücret bordrolarında yapıldığı belirtmiş ancak yapılan incelemede 2013 yılı öncesi bordrolarda da ödeme olduğu tespit edilmiştir. Asgari geçim indirimi ödemelerinin bu nedenle yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
5- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hafta tatili ile ulusal bayram genel tatil alacağı birlikte hesaplanmıştır. Bu hesap tarzı yerinde değildir. Zira ulusal bayram genel tatil ücreti 4857 sayılı İş.Kanunu"nun 47. madde gereğince 1 kat zamlı olarak hesaplanması gerekir. Oysa ulusal bayram genel tatil alacağı hafta tatili gibi 1,5 kat zamlı hesaplanmıştır. Her iki alacağın ayrı ayrı hesaplatılıp hüküm altına alınması gerekmektedir." denmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmuş ve yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Bozmadan sonra verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yukarıda da belirtildiği üzere bozma sebeplerinden biri izin ücreti açısından bilirkişi raporunun denetlenemediği hususudur.
Bozmadan sonraki yargılama aşamasında, mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda isabetli bir şekilde, davacının 1 günlük yıllık ücretli izne hak kazandığı belirtilmiş ve net 48,66 TL izin ücreti hesaplanmıştır.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş olmakla, net 48,66 TL izin ücreti alacağının hüküm altına alınması gerekirken gerekçesi dahi açıklanmadan ilk kararda hüküm altına alınan 373,33 TL izin ücretinin hüküm altına alınması ve bu şekilde bozma gereği gibi hüküm kurulmaması hatalı olup kararın bir kez daha bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.