MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nin 155/2, 43/1, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılana ait iş yerinde satış ve tahsilat görevlisi olarak çalışan sanığın, kendisine tahsis edilen şirkete ait araç ile görevlendirildiği Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgesindeki müşterileri gezerek siparişler aldığı, makbuz karşılığında tahsilat yaptığı, yaptığı tahsilatları makbuzlarıyla birlikte şirket muhasebesine teslim ettiği, 10.11.2011 tarihinde kendisine teslim edilen tahsilat makbuzlarından 2579-2600 arasındaki 22 adet tahsilat makbuzunu kaybettiğini belirttiği, sanığın bu başvurusu üzerine iş yeri tarafından makbuzlarının kaybolduğu yönünde gazeteye ilan verildiği, ancak sanığın daha sonra bu makbuzları kullanarak tahsilatlar yaptığı ve aldığı paraları uhdesine geçirdiğinin iddia edildiği somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının ertelenmesi karşısında, adı geçen sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi de gözetilmek suretiyle 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına, "Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci fıkrasının a, b, c, d bentlerinde belirtilen haklarından mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca yoksun bırakılmasına yer olmadığına" denilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.