MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
MÜŞTEKİ : Denizbank A.Ş.
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK.nın 207/1,53 maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK.nın 158/1-j-son,53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ve vekalet ücreti ile sınırlı olarak müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak “16/12/2011” yazılması gerekirken “2013” tarihinin gösterilmesi şeklindeki hatanın mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın mağdur ... adına düzenlenen, üzerinde kendi fotoğrafı yer alan, ancak aslı ele geçirilemeyen sahte nüfus cüzdanı ile 16/12/2011 tarihinde Denizbank Kızıltoprak şubesine başvurarak ihtiyaç kredisi talebinde bulunduğu, adı geçen banka şubesince talebi kabul edilerek ... kimliği altında 15.100 TL kredi kullandırıldığı, bu şekilde sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia edilen olayda;
1- Müşteki Denizbank vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Kovuşturma evresinde yöntemine uygun biçimde davetiye tebliğ olunmak suretiyle duruşmadan haberdar edilmesine karşın duruşmalara katılmayan, 5271 sayılı CMK"nın 238. maddesi uyarınca, davaya katılma isteminde bulunmayan ve katılan sıfatını almayan müşteki vekilinin hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması 1412 sayılı CMUK"nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanığın, nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 158/1-j bendinde, dolandırıcılık suçunun, Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla, işlenmesi, nitelikli hal olarak kabul edilmiş olup, bu suçun oluşabilmesi için, kredi elde eden kişinin banka veya diğer kredi kurumu görevlilerini hile ile aldatmış olması gerekir. Bu hukuksal bilgiler ışığında somut olay incelendiğinde, nitelikli dolandırıcılık suçunun mağdurunun banka olduğu, bankanın farklı şubelerinden kredi çekilmesi durumunda eylemin tek bir mağdura karşı işlenmiş kabul edileceği dikkate alınarak, sanık hakkında Denizbank/Cennet Mah. Şubesi’ne yönelik 17.01.2012 tarihinde katılan...’ün kimlik bilgisini kullanmak suretiyle 13.09.2012 tarihli iddianame ile Bakırköy 16.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2012/338 E.-2013/223 K. sayılı dosyası ile TCK’nın 158/1-j-son, 35/2 ve 207/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükümlerinin verildiği, aynı dava dosyasında Denizbank/Güngören Şubesi’ne yönelik 17.05.2012 tarihinde katılan ...’in kimlik bilgisini kullanmak suretiyle 03.10.2012 tarihli iddianame ile kamu davası açıldığı, ancak; birleşen bu dava dosyasında sehven hüküm kurulması unutulduğundan mahkemenin ayrı esasına kayıt yapılarak tefrik edildiği, sanık hakkında temyiz incelemesine konu İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 08/07/2014 tarih ve 2013/365 E., 2014/256 K. sayılı dava dosyasında ise Denizbank/Kızıltoprak Şubesi’ne yönelik katılan ...’ın kimlik bilgisini kullanmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçundan cezalandırılması için 24.11.2013 tarihinde iddianamenin tanzim edildiği, söz konusu eylemlerin aynı bankanın farklı şubelerine yönelik gerçekleştirildiğinin iddia edildiği, bahsi geçen suçlarla temyiz incelemesine konu suçlar arasında hukuki kesintinin gerçekleşmediği, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 43/1 maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlali ile haksız menfaat ederek zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ihtimalinin bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Sanığın Denizbank’ın Kızıltoprak, Cennet Mah. ve Güngören Şubeleri’ne yönelik eylemler nedeniyle Bakırköy 16.Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2012/338 E.-2013/223 K. sayılı dosyası, aynı dava dosyasında Denizbank/Güngören Şubesi’ne yönelik 17.05.2012 tarihinde katılan ...’in kimlik bilgisini kullanmak suretiyle 03.10.2012 tarihli iddianamesi ile kamu davası açılıp, tefrikine karar verilen dava dosyası, mümkün ise dava dosyalarının birleştirilmesi, birleştirme mümkün değil ise kesinleşmiş karar örnekleri ile dosya suretlerinin bu dava dosyasının içerisine alınması, söz konusu dava dosyasındaki delilerin birlikte değerlendirilmesi, sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nın 43 maddesi gereği zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenerek, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1- Sahtecilik suçu yönünden, belgedeki sahteciliğin iğfal kabiliyetine haiz olup olmadığının bilirkişi raporu veya mahkeme gözlemi ile tespit edilmemiş olması karşısında sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdir ve tayininin hakime ait olduğu da dikkate alınarak, gerçeğin kuşkuya yer verilmeyecek şekilde açığa çıkarılabilmesi ve suçun unsurlarının oluşup oluşmadığının tespiti amacıyla, söz konusu belgelerin mahkeme heyeti tarafından incelenip, özellikleri zapta geçirilerek, iğfal kabiliyeti bulunup bulunmadığının tespit edilmesi, gerekirse bu konuda bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiğinin gözetilmeyerek eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK"nın 158/1-son maddesine göre adli para cezası tayin edilirken, suçtan elde edilen haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç, gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerekirken, sanık hakkında kredi meblağının yani menfaat miktarının 15.100TL olması nedeniyle 1.510 günden başlatılmak sureti ile adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken adli para cezasının 5 günden başlatılarak, temel gün cezasının eksik belirlenmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükümlerin BOZULMASINA, 29/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.