Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/2-857 Esas 2007/844 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2007/2-857
Karar No: 2007/844

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/2-857 Esas 2007/844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 10. Aile Mahkemesi'nde görülen boşanma, tazminat, nafaka davasında kadının boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerekçesiyle davalıya yoksulluk nafakası takdir edilmesi kararlaştırılmıştır. Davalı ve davacı eşit kusurlu bulunmuştur. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin bozma kararına rağmen, mahkeme önceki kararda direnmiştir. Hukuk Genel Kurulu ise, Özel Daire bozma kararına uyulmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun madde 175 koşullarının oluştuğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu madde 175

Hukuk Genel Kurulu 2007/2-857 E. , 2007/844 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir 10. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 25/07/2007
NUMARASI : 2007/462-2007/554

Taraflar arasındaki “boşanma, tazminat, nafaka“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 10.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 13.7.2006 gün ve 2004/465 E, 2006/501 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 30.4.2007 gün ve 2006/18453 E. 2007/7036 K. sayılı ilamı ile, (...1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanmaya neden olan hadiselerde davacı ve davalı eşit kusurludur. Davalı ev kadını olup çalışmadığı ve herhangi bir yerden geliri olmadığı sabittir. Kadının boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği anlaşılmakta olup, Türk Medeni Kanununun madde 175 koşulları oluşmuştur. Davalıya uygun bir miktar yoksulluk nafakası takdiri gerekir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekilleri

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 14.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.