21. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/8800 Karar No: 2016/2339 Karar Tarihi: 18.02.2016
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/8800 Esas 2016/2339 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat ödenmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen kabul etmiştir. Davacının temyiz istemi üzerine, davalının sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Davacının zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremez hale gelmesi ve manevi zararların giderilmesi istemi kabul edilmiştir. Ancak davacı tarafından faiz talep edilmemesine rağmen, mahkeme ihbar tazminatı ve manevi tazminatlar için yasal faiz işletmiştir. HUMK’nun 74 ve HMK ’nun 26. Maddelerinin emredici kuralı gereği, mahkeme taleple bağlı olarak karar vermelidir. Yanlış kararın düzeltilmesi için yeniden yargılama gereksizdir ve hüküm bozulmadan, düzeltmeden sonra onanmalıdır. Kararda geçen kanun maddeleri: HUMK’nun geçici 3. maddesi ve H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi.
21. Hukuk Dairesi 2015/8800 E. , 2016/2339 K. "İçtihat Metni"
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A R 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, 2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının manevi zararlarının giderilmesi ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınması istemine ilişkindir. Mahkemece, ihbar tazminatı isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir. Dosya kapsamından, davacı tarafın dava dilekçesinde, hüküm altına alınacak istemleri açısından faiz talep etmediği halde mahkemece ihbar tazminatı için dava tarihinden, manevi tazminat için kaza tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verdiği anlaşılmaktadır. Mahkemece taleple bağlı olarak karar verilmesi gerektiği HUMK’nun 74 ve HMK ’nun 26. Maddelerinin emredici kuralıdır. Hal böyle olunca davacı talebi olmadığı halde hüküm altına alınan tazminatlara faiz işletilmek suretiyle talebin aşılması isabetsiz olmuştur. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, H.M.K.’nun geçici 3. maddesi gereğince ve H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün 2, 3 ve 4. bentlerinin tamamen silinerek yerlerine geçmek üzere; “ 200,00 TL ihbar tazminatı ile 2.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 18/02/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.