MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkette 1987 Kasım ayından 2008 yılı Haziran ayına kadar çalıştığını, davalı şirket tarafından ... primlerini yatırmadığından dolayı iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, davalı işyerinde hafta içi 08.30-18.45 arasında çalışıldığını, ancak ayda 10 gün akşam saat 22.00"ye kadar çalıştıklarını, Cumartesi günü normal olarak 08.30-13.30 arasında çalışıldığını ancak ayda ortalama 2 Cumartesi günü saat 17.00"ye kadar çalışıldığını, yapılan fazla çalışmalar için ücret ödenmediğini, son ücretinin aylık brüt 2.500 TL olduğunu, net ücreti yanında işveren tarafından servis ve öğle yemeği verildiğini, resmi bayramlarda da çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, kötüniyet tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde çalışmadığını, dava konusu dönemde başka işyerinde çalışması bulunduğunu, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini ileri sürdüğüne göre ihbar tazminatı ve kötü niyet tazminatı hakkı olamayacağını, davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı iş yerinde kayıt dışı çalıştığı, iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti taleplerinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, davacının son ücretinin aylık brüt 2.500 TL olduğunu iddia etmiştir. Davalı işveren davacının iş yerinde hiçbir zaman çalışmadığını savunmuştur. Mahkemece davacının davalı iş yerinde kayıt dışı çalıştığının kabul edilmesi doğru ise de, son ücretin tayini hatalıdır. Her ne kadar davacı vekili tarafından dosyaya ibraz edilen davalı şirketin kaşesi ve yetkilisinin imzasını taşıyan belgeye ücretin tayini konusunda itibar edilmiş ise de, mahkemece yaptırılan emsal ücret araştırmasına ...’ndan gelen yazılarda “750- 900 TL” ücret alabileceği bildirilmiş olup, fesih tarihinin de 01.06.2008 olarak tespiti nedeni ile davacı vekilince ibraz edilen maaş yazısına değil, emsal ücret yazılarına itibar edilmelidir.. Bu nedenle davacının en son net 900 TL ücret aldığının kabulü ile işçilik alacakları bu ücrete göre hesaplanmalıdır.
Kıdem tazminatı tavanının aşılamayacağının dikkate alınmaması ve davacının 15 yıl 6 ay 1 gün hizmeti bulunmasına rağmen gerekçeli kararda 20 yıl 7 ay çalıştığının yazılmasıda hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.