Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları  yerinde değil ise de;
Borçlu adına gönderilen ödeme emri tebligat parçasında tebliğ işleminin, 7201 Sayılı Kanunun 21.maddesine göre yapıldığı belirtilmiş ise de, Tebligat Tüzüğünün 28.maddesine uyulmadığı görülmüştür. Tüzüğün anılan maddesine göre, önce muhatabın adreste neden bulunmadığının komşu, kapıcı, yönetici, zabıta amir ve memurları vs. gibi kimselerden sorulması, beyanların tebliğ tutanağına yazılıp altının imzalatılması, imzadan çekinmeleri halinde bu durumun yazılı olarak belirlenip tevsik edilmesi ve daha sonra tebliğ evrakının zabıtaya veya muhtara bırakılması suretiyle tebliğ işleminin tamamlanması gerekir. (HGK.nun 20.12.1993 T. 1993/18-778 E, 1993/876 K. ve 25.01.2006 T. 2005/2- 772 E. 2006/17 K.sayılı kararları).
İİK.nun 127.maddesi gereğince satış ilanının bir suretinin borçluya tebliği zorunludur.
Somut olayda, tebligat memuru tarafından muhatabın adresinde bulunmama nedeni yukarıda belirtilen şahıslardan sorulmamıştır. Bu haliyle yapılan satış ilanı tebligatı usulsüz olup, dairemizin süregelen içtihatlarına göre bu husus başlı başına ihalenin feshi sebebidir. O halde mahkemece ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken tebligatın usule uygun olduğundan bahisle istemin reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 03.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.