MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Kasten yaralama suçundan mahkumiyet, hırsızlık ve hakaret suçlarından beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin hırsızlık ve hakaret suçlarından verilen beraat hükümlerine ilişkin temyiz isteminin, beraat eden sanık lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğine yönelik olması nedeniyle, beraat hükümlerini temyiz etmekte hukuki yararı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19/03/2013 tarihli, 2012/2-1500 esas ve 2013/95 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek yaptırım olarak düzenlenmiş ise, temel ceza belirlenirken TCK’nın 61/1. maddesi gereğince hapis cezası seçildikten sonra, TCK’nın 50/2. maddesindeki düzenlemeye göre hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olmaması karşısında, sanığın mükerrir olması nedeniyle TCK’nın 58/3. maddesindeki emredici hüküm uyarınca seçenek olarak düzenlenen cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi kanuni zorunluluktan kaynaklanmış olsa bile 50/2. maddesi gözetilerek hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle kasten yaralama suçundan mahkûmiyete, hırsızlık ve hakaret suçlarından beraate ilişkin hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.