Taraflar arasındaki “itirazın iptali” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kadıköy 1.İş Mahkemesince davanın reddine dair verilen 23.11.2006 gün ve 2005/848-2006/650 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10.Hukuk Dairesinin 06.12.2007 gün ve 2007/2669-20582 sayılı ilamı ile; (...Dava, yaşlılık aylığı almakta iken 11.03.2004 tarihinde vefat eden sigortalının hak etmediği yaşlılık aylıklarının bankamatikten çekilmesi nedeniyle, mirasçıları aleyhine yapılan icra takibine itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatı ödenmesine ilişkin olup, mahkemece, davalılardan D.. Y..tarafından çekildiği belirlenen aylıkların sigortalının sağlığında hak etmiş olduğu aylıklar olması nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyada mevcut banka kayıtlarına göre, 26.02.2004 tarihinde sigortalı hesabına Kurumca yatan yaşlılık aylığı ile bakiye miktarın 4.721.120.254 TL’ye (4.721,12 YTL) ulaştığı, 15.03.2004, 17.03.2004 ve 24.03.2004 tarihlerinde bankamatik yoluyla davalı D..tarafından toplam 4.350 YTL çekildiği, maaşların düzenli olarak yatırılmaya devam ettiği, 10.09.2004 tarihinde şubeden 2.293,45 YTL çekildiği, ancak çeken kişinin belli olmadığı anlaşılmakla, mahkemece; haksız çekildiği iddia edilen yaşlılık aylıklarının hangi döneme ilişkin olduğu ve 10.09.2004 tarihinde şubeden çekilen yaşlılık aylıklarının davacı Kurum tarafından çekilip çekilmediği hususlarının yöntemince araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 21.06.2006 gün ve 2006/21-365-467 sayılı ilamı ve 12.03.2008 gün ve 2008/21-235-248 sayılı ilamında da bu ilkelerin aynen benimsenmiş olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.10.2008 gününde, oybirliği ile karar verildi.