MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 01.07.2013 gün ve 2012/24402 Esas, 2013/17780 Karar sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulu"nun 14/12/2016 gün ve 2015/211 E. 2016/1269 K. sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3.fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu; her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanığın yapılan ihbar üzerine müştekinin yazlık olarak kullandığı evinde polislerce yakalandığının ve yapılan görgü tespit işlemine göre bir süredir evde kalındığının, 10.07.2009 tarihli kolluk tutanağında da sanığın içerisinde yakalandığı müştekiye ait evin giriş kapısı iç kısmında kilide takılı vaziyette bir anahtar ele geçirildiğinin ve sanığın savunmasında eve anahtar ile kapı kilidini açarak girdiğini belirttiğinin anlaşılması karşısında, her ne kadar ilk tespitte müşteki evinden bir şey çalınmadığını ifade etmişse de, 18/12/2009 ve 21/10/2013 tarihli talimatla alınan ifadelerinde, evde bulunan çocuğuna ait bisikletin götürüldüğünü sonradan fark ettiğine ilişkin beyanlarda bulunması da dikkate alındığında, sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 143/1. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçunun sübut bulduğu gözetilmeyerek, cezalandırılması yerine yeterli olmayan gerekçe ile beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.