MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, yolluk ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı kurumda 17/06/1985 tarihinde çalışmaya başladığını ve bu çalışmasının emeklilik sebebiyle işten ayrıldığı 14/02/2013 tarihine kadar sürdüğünü, davacının kıdem tazminatının eksik gün sayısı üzerinden hesaplandığını ve eksik ödendiğini, ayrıca emeklilik anında ödenen yolluk ücretinin ödenmediğini, davacının kullanmadığı yıllık ücretli izinlerinin de bulunduğunu, bunların karşılığının da ödenmediğini, bu nedenle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 100,00TL fark kıdem tazminatı, 100,00TL yolluk ücreti ve 100,00TL yıllık izin ücreti alacağının davalıdan alınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının talepleri ile ilgili zamanaşımı süresinin geçtiğini, davacının kıdem tazminatının işindeki mevcut bilgiler doğrultusunda tam olarak ödendiğini, davacının çalıştığı süre içerisinde tüm izinlerini kullandığını, davacının daha önce yolluk ücreti talebi bulunmaması sebebiyle davacıya herhangi bir ödeme yapılmadığını, bu nedenle açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin önceki kararında davacının davalıya ait işyerinde 17/06/1985-05/01/1986 tarihleri arası, 14/06/1986-09/11/1991 tarihleri arası ve 15/03/1992-14/02/2013 tarihleri arası çalıştığı, toplam 26 yıl 10 ay 12 gün hizmet süresi bulunduğu, yıllık izinlerinin tam kullandırılmadığı ve kıdem tazminatının eksik ödendiği gerekçesiyle davaya konu isteklerin kabulüne karar verilmiştir.
Davalı temyizi üzerine Dairemizin 19/11/2015 Gün, 2014/17538 Esas, 2015/32965 Karar sayılı kararıyla hükme esas bilirkişi raporunda davacının 1986-1991 yılları ile 1992-2013 yılları arasında kesintisiz çalıştığı varsayımı ile hesaplamaya gidildiği, ... Güvenlik Kurumu Kayıtlarında ise davacının belirtilen dönemde 360 günden daha az süreyle çalıştığı çok sayıda yılın olduğu, davacının kurum kayıtlarında görünmeyen çalışma sürelerinde çalıştığı konusunda delil sunmadığı, bu nedenle Kurum kayıtlarında geçen hizmet süreleri esas alınarak davaya konu kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti yönünden hesaplamaya gidilmesi gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma sonrası ek rapor alınmak suretiyle bu rapora dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bozma sonrası hükme esas bilirkişi raporunda davacının kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretine esas hizmet süresi “17.06.1985-05.01.1986 tarihleri arası 6 ay 18 gün sürede eksik günü bulunmamaktadır.
14.06.1986-09.11.1991 tarihleri arası 5 yıl 4 ay 25 gün sürede eksik günü bulunmamaktadır.
15.03.1992-31.12.1993 tarihleri arası 1 yıl 9 ay 16 gün sürede eksik günü bulunmamaktadır.
1994 döneminde hizmet süresi 7 ay 20 gündür
1995 döneminde hizmet süresi 10 aydır.
1996 döneminde hizmet süresi 11 ay 25 gündür
1997 döneminde hizmet süresi 11 ay 27 gündür
1998 döneminde hizmet süresi 11 ay 29 gündür
1999 döneminde hizmet süresi 1 yıldır.
2000 döneminde hizmet süresi 10 ay 4 gündür.
2001 döneminde hizmet süresi 9 ay 28 gündür
2002 döneminde 10 ay 14 gündür.
2003 döneminde 9 ay 29 gündür.
2004 döneminde 10 ay 25 gündür.
2005 döneminde 10 ay 21 gündür.
2006 döneminde 11 ay 9 gündür.
2007, 2008,2009,2010,2011,2012 döneminde ise 1 yıldır.
01.01.2013-14.02.2013 tarihleri arası 30 gün (1 ay) bildirilmiştir.
Toplam hizmet süresi: 14 yıl 139 ay 290 gün ;
139 ay karşılığı 11 yıl 7 ay
290 gün karşılığı 9 ay 20 gün olmak üzere toplam 26 yıl 4 ay 20 gündür.” olarak tespit edilmişse de, “yıl” “ay” ve “gün” kısımları toplandığında hizmet süresinin toplamı 13 yıl, 139 ay, 290 gün olup, bu nedenle hesaplamanın hatalı olduğu görülmektedir. Hatalı hesaplama yapan bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmesi isabetsizdir.
3-Dava tarihi 17.05.2013 olmasına rağmen karar başlığında bozmadan sonraki bir tarih olarak 09.12.2015 tarihinin dava tarihi olarak gösterilmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.