MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın istinabe mahkemesinde alınan 19/03/2014 tarihli ifadesinde müdafi talebinin bulunmadığı gibi, 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı halde, soruşturma aşamasında tutuklamaya sevk sorgusu sırasında zorunlu olarak atanan müdafi Av. ..., 27/05/2014 tarihli kararı temyiz etmiş ise de, dosyada vekaletnamesine de rastlanmayan anılan müdafinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı gözetilerek, yokluğunda verilen 27/05/2014 tarihli mahkumiyet hükmünün bizzat sanık ..."e tebliği gerektiği ancak hükmün sanığa tebliğ edildiğine dair dosyada bir belgeye rastlanmadığından, gerekçeli kararın sanığa usulüne uygun olarak (öncelikle sanığın cezaevinde olması halinde burada tebliği, aksi halde sanığın son bilinen adresine tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel mernis adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.