MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un “Lehe hükümlerin uygulanmasında usul” kenar başlıklı 9. maddesinin 4. fıkrasında yer alan; “Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında; hükümlüler hakkındaki mala zarar verme suçu bakımından kesinleşmiş hükümle sonuçlanmış olan davanın zamanaşımı sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verilemeyeceği gözetilerek yapılan incelemede;
Diğer temyiz itirazlarının reddi,
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından; temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi, kanuni ve takdiri artırım ve indirim nedenlerinin uygulanmasında hakimin takdir hakkını kullanmasını gerektiren durumlar ile bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılması; müştekilerin işyerinin sağlam ve muhkem olan kapı ve camlarının sert bir cisimle zorlanarak açılmaya çalışılması şeklindeki hükümlüler ve suç ortaklarının eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1-son, 61/1, 522/1-2 (pek hafif) ve 55/3. maddelerine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu; buna karşılık 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35, 31/3; 116/2-4, 119/1-c, 31/3ve 151/1, 31/3 maddelerine uyan hırsızlık, geceleyin birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu, şikayet bulunması nazara alınarak mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime imkan verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Kanunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kabule göre de;
2-Hükümlü çocuklar hakkında her iki müştekiye yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35. ve 31/3. maddeleri ile yapılan uygulamada hesap hatası sonucu "3 ay 22 gün" hapis cezası yerine "3 ay 23 gün" gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
3-Hükümlü çocukların suç tarihinde 18 yaşını tamamlamamış olmaları ve suç tarihi itibariyle daha önce hapis cezasına mahkum edilmediklerinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi gereğince müştekilere yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmedilen kısa süreli hapis cezalarının aynı Kanunun 50/1. maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
4-Hükümlü çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi gereğince 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü çocuklar ..., ... müdafii ile hükümlü çocuk ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.07.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.