Özet:

Mahkemenin verdiği karar, tefecilik suçu itibariyle sanık hakkında beraat kararı verildiğinden dolayı onandı. Sanığın, kazanç elde etmek amacıyla katılanlara ödünç para verdiğine ilişkin yeterli kanıtların olmaması nedeniyle tefecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı tespit edilmiştir. Kararda herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından dolayı, mahkemenin beraat vermesi doğru kabul edilmiştir. Kısacası, sanık hakkında tefecilik suçu unsurları itibariyle oluşmadığı için beraat kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tefecilik suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 239. maddesinde tanımlanmaktadır. Buna göre, tefecilik suçu, faiz, masraf ve benzeri adlar altında, nakit parayı veren ya da malı satın alan bir kimsenin, karşılığında yüksek miktarda geri ödeme talep etmesi durumudur.
- Beraat kararı, Türk Ceza Kanunu'nun 223. maddesinde yer alan \"delil yetersizliği\" haliyle verilebilmektedir.