MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve keyfiyetin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, "muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği, aslı ele geçirilemeyen ve onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık yönünden inceleme yapılması imkanı bulunmaması nedeniyle suçun unsurları itibariyle oluşmayacağı cihetle; öncelikle suça konu sürücü belgesinin Emniyet Genel Müdürlüğünden alınıp alınmadığının sorulması, alınmadığının yani tamamen sahte olarak oluşturulduğunun tespiti halinde ise ele geçmeyen sahte sürücü belgesinin aldatma niteliğinin tespit edilemeyeceğinden resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden sanık hakkında yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-)Kabule göre de;
a-)Suça konu sürücü belgesinin Emniyet Müdürlüğünden alındığının tespiti halinde ise sanığın aynı suç işleme kararı kapsamında, sahte sürücü belgesi ile araç kiralama sözleşmesi imzalama eylemlerinin kül halinde zincirleme resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu gözetilmeden, özel belgede sahtecilik ve resmi belgede sahtecilik suçlarından ayrı ayrı hüküm tesisi,
b-)5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.09.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.