MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi ve mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde öngörülen seçenek cezalardan hapis cezası tercih edildiğinden, aynı Kanun"un 50/2. maddesi uyarınca tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yasal imkan olmadığı halde adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıkların müştekiye ait evin giriş demir ve tahta kapılarını kırarak hırsızlık yapmaları şeklinde gerçekleşen olayda, sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-d maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
2-Sanıkların suç tarihinde başka bir hırsızlık olayına ilişkin yapılan araştırma sırasında müştekiye ait ikametin bulunduğu sokakta suça konu eşyalarla birlikte yakalanmaları şeklinde gerçekleşen olayda, hırsızlık eylemi tamamlandığı halde teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza belirlenmesi,
3-Hırsızlık suçunun tamamlanmasından sonra yakalanan sanıkların suça konu eşyaları çaldıkları yeri göstermek suretiyle henüz yasal müracaatı bulunmayan müştekiye eşyaların iadesini sağladıkları ve bu sebeple sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümleri gereğince cezalarında indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerekirken, CMK"nın 326/2. maddesine aykırı biçimde yargılama giderlerinin sanıklardan müştereken tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.