MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki 6183 sayılı Yasa"ya dayalı tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, İmar bankası alacaklarının müvekkili kuruma devredildiğini, davalı borçlu İhsan"ın hakkında 6183 sayılı yasa gereğince takip yapıldığını, borçlunun alacağının tahsilini imkansız hale getirmek amacıyla adına kayıtlı dava konusu taşınmazını 03.10.2003 tarihinde davalı ..."e onun da 20.04.2005 tarihinde davalı ..."ye sattığını, belirterek davalılar arasındaki tasarrufun iptalini talep etmiştir.Davalı ... vekili, müvekkilinin dava dayanağı takiplerle ilgili itirazlarının olduğunu taşınmazını borçlarını ödeyebilmek için sattığını, haksız açılan davanın reddini savunmuştur.Davalı ... vekili, dava konusu taşınmazın raiç bedelden alındığını ödemenin banka aracılığı ile yapıldığını belirtmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin iyiniyetli olduğunu, borçluyu tanımadığını belirterek davanın reddini istemiştir.Mahkemece, davacı tarafın ödemeye çağrı mektubu ve ihtiyati haciz kararları yargı kararları ile iptal edildiği borçlu hakkındaki takibin kesinleşmediğinden bahisle davanın ön koşul yokluğundan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanunun 24 ve devamı maddeleri gereğince açılmış tasarrufun iptali istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve davanın 6183 sayılı Yasa"nın 24.maddesine göre açıldığından hukuki değerlendirme-
nin anılan yasa hükümleri çerçevesinde yapılması gerekirken, İİK"nun 278 ve devamı maddelerine göre değerlendirme yapılması hatalı ise de sonuç itibari ile karar doğru olduğundan davacı vekilinin aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-1136 Sayılı Avukatlık Kanunun 168.maddesinde değişiklik yapan 5904 Sayılı yasanın 35.maddesi “6183 sayılı Yasanın uygulanmasından doğan her türlü davalarda vekalet ücreti tutarı maktu olarak belirlenir”hükmü gereğince taraflar yararına maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken nispi vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddi ile 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 3.bendindeki "19.000,00 TL" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "1.500,00 TL" ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.12.2005 gün ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140.maddesi gereğince davacıdan harç alınmamasına 20.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.