MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, genel tatil ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; Müvekkilinin 30.06.2003 tarihinde davalıya ait iş yerinde çalışmaya başladığını, 11.10.2011 tarihinde evlendiğini ve 29.02.2012 tarihinde iş sözleşmesini evlilik nedeniyle feshettiğini, aylık en son net 1.200,00 TL ücret + 160,00 TL yol ve 200,00 TL yemek ücreti ile bayram ikramiyesi ve yapılan satışlara bağlı olarak ayda ortalama 500,00-600,00 TL prim ücreti aldığını, işverence ödenen kıdem tazminatının eksik olduğunu, fazla mesai yaparak milli bayramlar da dahil olmak üzere çalışan davacının yıllık ücretli izinlerinin de eksik kullandırıldığını iddia ederek, 14.116,41 TL kıdem tazminatı, 6.113,80 TL yıllık ücretli izin alacağı, 637,08 TL genel tatil ücreti, 2.000,00 TL fazla mesai ücreti alacağı olmak üzere toplam 22.867,29 TL işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; 01.10.2003 tarihinde çalışmaya başlayan davacının son dönem aylık 1.050 TL brüt ücret aldığını, prim uygulaması olmadığını, yol, yemek yardımı ve ikramiye ödenmediğini, hafta içi 8.30-18.00 ve Cumartesileri de 8.30-11.30 saatlerinde çalışma yapıldığını, milli bayramlarda çalışma yapılmadığını, davacıya yıllık izinlerinin tamamının kullandırıldığını, kıdem tazminatı 8.776,29 TL"nin banka hesabına ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili, dava dilekçesinin 5 numaralı bendinde, davacının yıllık izin ücretlerinin bazı yıllar yasal süreden kısa, bazı yıllar ise hiç kullandırılmadığını, 2011 yılı izninin ise tam olarak kullandırıldığını iddia ederek izin ücreti talebinde bulunmuştur.
Dava dilekçesindeki bu açıklama karşısında hangi yıllarda ve ne kadar izin kullandırıldığının davacıya açıklattırılması gerekir. Mahkemece davacı tarafa bu husus açıklatılmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, davacı vekiline çalışma dönemindeki 2011 yılı hariç hangi yılda kaç gün izin kullandırıldığını açıklatıp buna göre her yıl için belirlenecek bakiye izin süresini tespit edip, 2011 yılı izin hakkını tamamen dışlayarak sonuca gitmektir.
3- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.